Perhimpunan & Demontrasi

Assalamualaikum w.b.r.
Sah sudah usaha mengadakan demontrasi bagi membebaskan Anwar telah diberikan kebenaran bersyarat. Maknanya boleh... tetapi

a. adakah perkara yang sama boleh untuk semua orang?
b. apakah Anwar yang bercita-cita mahu menjadi Perdana Menteri Malaysia akan bersetuju apabila lawannya mengadakan demontrasi yang serupa kalau-kalau dia berkuasa?
c. apakah orang yang dibenarkan berdemontrasi itu bebas daripada akta dan undang-undang lain?

Hakikatnya, semua pihak tidak boleh mengadakan demontrasi sama ada pada pihak kerajaan atau pembangkang. Apabila kerajaan atau pihak yang selari dengan kerajaan mengadakan demontrasi bagi membantah sesuatu isu, bermakna kerajaan telah mendidik pihak lain cara membantah sesuatu isu yang wujud, iaitu berdemontrasi. Pembangkang juga tidak boleh mengadakan demontrasi kerana apabila pembangkang mengadakan demontrasi akan menanamkan perasaan tegar membakar kelambu kepada generasi muda.

Justeru rakyat atau generasi muda perlu dididik dengan jalan atau cara menyelesaikan isu menerusi musyawarah atau meletakkan isu itu kepada pihak yang bertanggung jawab. Misalnya, apabila ada isu berhubung dengan negara luar, pihak yang selari dengan kerajaan tidak mengadakan demontrasi tetapi isu itu dibawa kepada kerajaan dan diberikan kepercayaan pada kerajaan mengambil usaha menyelesaikan isu tersebut. Jika pihak pembangkang ada isu dengan kerajaan, tidak perlu ada demontrasi tetapi isu itu dibawa kepada mahkamah dan diberikan kepercayaan pada mahkamah menyelesaikan isu tersebut.

Hakikatnya, semua pihak sudah mengambil cara demontrasi dalam berhadapan dengan isu dan telahpun menjadi didikan kepada semua rakyat... Lalu betulkan semula kerana belum terlambat!

Suka Duka UMNO dan AJKnya!

Salam...

Malam pada 2 Januari 2012 telah diadakan Majlis Perasmian Bilik Gerakan bagi sebuah DUN. Ramai yang hadir dan ada juga orang yang katakan kuat dengan parti pembangkang turut hadir. Tahniah!

Dalam ucapan Ketua UMNO Bahagian, beliau mengatakan bahawa beliau baharu sahaja menerima sms (pukul 9.39 mlm) yang mengatakan ada satu cawangan UMNO akan ditubuhkan cabang parti pembangkang.

Justeru saya pun bertanyakan seorang ahli UMNO yang berjawatan dalam UMNO cawangan tersebut tentang siapa yang mahu menubuhkan cabang PKR itu. Jawapannya:

"biarlah ... baru UMNO kerja ... takkan nak selesa je ... kau tanyalah Ketua UMNO... di kampung ada dua orang Ketua UMNO... tanyalah kat dia ... aku mana tahu ... aku kat (di)... "

Lantas saya pun bertanya kepada salah seorang Ketua UMNO cawangan di kampung itu. Jawapan Ketua UMNO Cawangan itu ialah:

" Aku dah tanya... dia kata ada... adale...tapi tak cakap... dia kata kawan dia, nanti dia selesaikan. Aku senang je, kalau dia cakap terus-terang, aku jumpa terus orang itu selesaikan."

Jawapan yang diberikan oleh orang yang mempunyai jawatan dalam UMNO cawangan itu (bukan Ketua UMNO) amat dangkal kerana jawapan beliau telah menggambarkan bahawa beliau tidak memiliki nilai setia dan nilai usaha sama ada pada UMNO, Ketua dan ahli-ahlinya.

Mengapakah mesti ada cabang parti pembangkang, barulah hendak bekerja dan bukankah bekerja itu juga adalah salah satu tanggungjawab dia sebagai ahli yang mempunyai jawatan dalam UMNO cawangan itu? Di sinilah juga dangkalnya jawapan yang diberi. Jawapannya itu juga adalah suatu yang malang bagi keseluruhan ahli UMNO cawangan dan UMNO amnya kerana beliau mempunyai jawatan dalam UMNO. Mujur kita bukan ahli UMNO cawangannya.

Sebenarnya, sekira beliau sudah tidak sebulu dengan ketua atau bercita-cita tinggi untuk menjadi ketua yang mengakibatkan beliau tidak boleh melaksanakan tugas ataupun sekarang beliau sudah ada kerja di ... dan jarang ada di kampung, beliau tidak boleh membiarkan UMNO begitu sahaja. Sikap yang tergambar pada jawapan yang diberikan itu, sebenarnya sikap yang sanggup meletakkan UMNO terkorban atau dalam ketidaktentuan. Sikap demikian amat salah pada prinsip berorganisasi. Sebaliknya, pada prinsip berorganisasi, beliau mesti bersikap lebih gentlement, iaitu meletakkan jawatan untuk membolehkan Ketuanya melantik orang lain atau AJK lain untuk memangku tugasnya. Contohi Tun Mahathir, iaitu apabila beliau tidak sebulu dengan Pak Lah, beliau keluar daripada UMNO. Sikap ini memudahkan beliau menentang UMNO dan pemimpin UMNO turut mudah melawan beliau. Tidak wujud situasi musang berbulu ayam atau baling batu semnbunyi tangan.

Senario ini mesti diambil perhatian oleh UMNO, iaitu UMNO mesti lebih berhati-hati dengan AJKnya sendiri. Tidak guna UMNO menyusun strategi untuk menentang lawan sekira AJKnya sendiri tidak menghayati nilai setia dan nilai usaha untuk UMNO itu sendiri.

Saya pernah bertanya kepada beberapa orang kawan yang berpendidikan tentang sebab mereka tidak berminat dengan UMNO. Mereka memberikan jawapan lebih kurang begini, iaitu:

"ramai orang memberikan usaha untuk UMNO dan mereka mendapat timbal balas tetapi itu tidak menjadi masalah dan memang patut kerana orang itu telah memberikan usahanya untuk UMNO. Sebaliknya, yang membuat mereka tidak berminat dengan UMNO ialah setelah orang itu memiliki timbal balas, UMNO ditinggalkan. Inilah yang dikaitkan dengan kredibaliti dan keikhlasan pemimpin UMNO dalam membawa perjuangan total untuk agama, bangsa dan negara." Bagi mereka, Malaysia telah mempunyai ramai cerdik pandai yang turut mampu memikirkan cara dan jalan untuk memajukan agama, bangsa dan negara. Ini tidak perlu menanti pemimpin. Tetapi apabila seseorang itu ingin menjadi pemimpin, bukan kecerdikan dalam menjana cara dan jalan memajukan agama, bangsa dan negara menjadi ukuran utama tetapi kejujuran dan keikhlasan dalam perjuangan.

Wallahu'alam!

Sekian dan terima kasih.